یادواره شهیدان امیر سرلشکر خلبان حسین لشکری ، سردار شهید حاج علی حاجبی و شهدای منطقه ویژه اقتصادی خلیج فارس صبح روز شنبه 17 اسفند ماه در فرهنگسرای طوبی برگزار شد .
در این مراسم همسر شهید لشکری و برادر شهید حاجبی به خاطره گویی پرداختند
خبر نگار هفته نامه ی تایم :
-[منصفانه بگوييد و به عنوان
يك مرد سياسي بگوييد آيا انقلاب شكست نخورده است ؟ اقتصاد زنده نشده است ،
افراد فقير در جنوب تهران همچنان فقير هستند، ارتش احتمالا نمي تواند
چنانچه حمله اي از خارج شود دفاع نمايد، فعاليت عادي و سياسي وجود ندارد و
احزاب سياسي در بي نظمي هستند؟]
امام خمینی ( ره ):
-ممكن است همه اينها راست باشد. ولي انقلاب شكست نخورده است .
انقلاب پايه هايش محكمتر شده است . اين يك واقعيت است كه مردم ما به انقلاب خو كرده اند وهمه انقلابي اند. آنها طالب شهادت اند. من اين را جدي مي گويم ؛ ما خيلي آسان مي توانيم در مقابل امريكا بايستيم . او ممكن است ما را از بين ببرد ولي انقلاب ما رانمي تواند. و به همين دليل است كه مي گويم ما پيروز هستيم . به شعارها توجه كنيد.مي گويند، ناو هواپيمابر ديگر اثر ندارد. از منطق شهادت ، كارتر خبر ندارد. امريكا چه مي فهمد شهادت چيست . و به همين دليل ما همه مسائل را حل مي كنيم
شهادت نوعی مدیریت است ، آدم‌های معمولی خیلی هم که موفق باشند زندگی خود
را مدیریت می کنند اما شهدا مرگ خود را نیز مدیریت می کنند .شهادت یعنی
چگونه بمیریم که بهترین مرگ باشد و زندگی‌مان را کجا خرج کنیم که زندگی
دیگران معنی پیدا کند .
پسر بچه ی مجروحی افتاده بود گوشه ی سنگر
نشستم کنارش بهش گفتم : الان می رم برات آب میارم
دستم را گرفت
. گفت : نه حاجی آب می خوام چی کار ! فقط برو از اینجا !!!
اصرار کردم که نه حتما باید برات آب بیارم
باز گفت : آب نمی خوام برو ...
نیگا کن الان که آقام داره میاد
اگه تشنه
نباشم ، چه جوری توی صورتشون نگاه کنم
شور شهادت
زندگی زیباست، اما شهادت از آن زیباتر
است؛ سلامت تن زیباست، اما پرنده‌ی عشق، تن را قفسی می‌بیند که در باغ نهاده باشند.
و مگر نه آنکه گردن‌ها را باریک
آفریده‌اند، تا در مقتل کربلای عشق، آسانتر بریده شوند.
و مگر نه آنکه از پسر آدم، عهدی ازلی
ستانده‌اند که حسین را از سر خویش، بیشتر دوست
داشته باشد.
و مگر نه آنکه خانه تن، راه فرسودگی
می‌پیماید تا خانه روح، آباد شود.
و مگر این عاشق بی‌قرار را بر این
سفینه سرگردان آسمانی، که کره‌ی زمین باشد، برای ماندن در اصطبل خواب و خور آفریده‌اند.
و مگر از درون این خاک، اگر نردبانی
به آسمان نباشد، جز کرم‌هایی فربه و تن‌پرور برمی‌آید.
ای شهید، ای آنکه بر کرانه‌ی ازلی و
ابدی وجود بر نشسته‌ای، دستی برآر و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را، از این
منجلاب بیرون کش.
به قلم شهید سید مرتضی آوینی