شهیـد عبـاس بازماندگان قشمـی

فرزند: احمد

تولد: 1/6/1348، روستای گورزانگ از توابع میناب

شهادت: 4/10/1365، جزیره ام الرصاص

عباس در بخشی از وصیتنامه­اش چنین سفارش نمود:

    «...چون مي­دانستيم كه در جبهه جاي خود سازي ، ايثار و از خود گذشتگي، جاي رسيدن به الله و جاي يافتن قرآن و جاي زنده كردن اسلام است؛ آمدم تا خود را بسازم و به آئين اسلام آشنا گردم.

آمدم ، آمدم كه تا با آمدن من و ديگر هم­رزمانم اسلام را از چنگ دشمنان آزاد سازم؛ زيرا اگر تمام مسلمانان به جبهه بيايند و دشمنان اسلام را نابود بسازند ديگر كسي نخواهد آمد كه مسلماني را زير سلطه خود قرار دهد  ديگر آمريكائي وجود نخواهد داشت كه بعد به طبس حمله كند و ديگر اسرائيلي نخواهد ماند كه فلسطين را اشغال كند و مسلمين را از خانه­هايشان بيرون كند، ديگر صدامي وجود نخواهد داشت كه زيارت امام سوم، امام حسين بن علي عليه السلام، را منع كند؛ و آمدم تا بدانيد قرآن مي­گويد .

    آمدم تا كه راه سردار شهيد، حسين بن علي عليه السلام، را دنبال كنم .        آري! تا زنده ايم نمي گذاريم كه كشوري يا دولتي جنايتكار به دولت و فرماندهي ما برسد و ما را زير سلطه قرار دهد تا اسلام را از بين ببرد.

     تا زنده­ايم  نخواهيم گذاشت خون بي­گناهي به ناحق ريخته شود؛ و ديگر نخواهيم گذاشت اسرائيل جراًت كند به مسلمانان حمله كند و آنها را از وطنشان بيرون كند.

     و هرگز تا زنده ايم نخواهيم گذاشت كه آمريكا ناوگان­هاي بنگسين را در كشورهاي اسلامي بياورد و آنها را تجديد كند .

    و از همين جا (ميدان نبرد) به آمريكا و تمام استعمارگران دنيا اعلام مي­دارم كه ما ايستاده­ايم و تا آخرين قطره خودمان خواهيم جنگيد.

    اي مردم و اي جوانان! مبادا امام را تنها بگذاريد كه قاسم، حسين (ع) را ياري كرد. اين بركت الهي را تنها نگذاريد به دستوراتش خوب عمل كنيد.

    اي مردم! و اي جوانان! اي خواهران! و اي مادران! به آنان كه مي­گويند: "چرا فرزندتان را اجازه داديد كه به جبهه برود و شهيد شود." بگوييد: "و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون ." مپنداريد آنانكه در راه خدا كشته شده­اند مرده­اند بلكه زنده­اند و نزد پروردگارشان روزي مي­گيرند ...»

 

سید علی جاهد

فرزند: سیدمحمدباقر

تولد: 9/12/1344، بندرعباس

شهادت: 7/11/1365، شلمچه

 

    در نهم اسفند ماه 1344 سید علی  به دنیا آمد. او مقطع ابتدایی تا دیپلم را در شهر بندرعباس گذراند.

    از همان کودکی با قرآن آشنا و مأنوس شد. او به همراه پدرش در نمازهای جمعه و جماعت و همچنین مراسم دعای کمیل شرکت می­جست.

    وقتی وارد مقطع راهنمایی شد به عضویت انجمن اسلامی مدرسه درآمد و چون از صوت زیبایی بهرمند بود به عنوان قاری دائمی مراسم صبحگاهی مدرسه­اش شناخته شد.

    در دبیرستان ابن سینا هم عضو فعال انجمن اسلامی بود.

    در مساجد و کتابخانه­ها به تدریس قرآن می­پرداخت. برادرش نقل می­کند:

«وقتی پدر برای خرید مایحتاج تحصیلی­اش به او مقداری پول  می­داد،

اضافه­اش را به فقرا می­بخشید و یا کتاب می­خرید و به دوستانش هدیه می­داد و به مطالعه تشویق­شان می­کرد.»

    سال دوم دبیرستان بود که جنگ شروع شد و از همان زمان، راهی جبهه­های حق علیه باطل شد.

    او همواره به عنوان یک دانش­آموز رزمنده بسیجی شناخته می­شد و با وجودی­که هم­زمان با تحصیل، در جبهه نیز حضوری فعال داشت؛ اما جزء دانش­آموزان ممتاز قلمداد می­شد.

    سید علی  در سال آخر دبیرستان موفق شد در مسابقات قرائت قرآن که در کرمان برگزار شده بود مقام نخست را کسب نماید.

    از سال 1360 با بسیج همکاری داشت و در سال 1361 در عملیات والفجر 8 شرکت نمود و حماسه آفرید. در همین سال بود که توانست با معدل خوبی دیپلم ریاضی فیزیک را اخذ نماید.

    او در خاطراتش درباره حال و هوای گردان 422 ثارالله، قبل از عملیات والفجر (8 ) می­نویسد:

    «بچه ها دارند خود را برای کار بزرگی آماده می سازند.

    در کنار اروند رود هستیم. رودی با موج­های خروشان [که] در برابر اراده رزمندگان اسلام، خاضع می­نماید.

    در مأمن­گاه  و محل حرکت حماسه آفرینان والفجر( 8) هستیم. بچه­های گردان 422 ثارالله حالت عجیبی دارند و با جدیت مشغول کارند. برادران غواص کارشان از همه مشکل تر است؛ چون خط شکن هستند. بنده هم بی­سیم چی دسته هستم.

    ...قبل از عملیات فرمانده لشکر می­خواستند حرکت بچه ها را ببینند. تمام گردان­های آبی آمده بودند. ما در چند مرحله  ناموفق بودیم. در مرحله­ای که با اسکین سینه رفتیم، آب تا مسافت زیادی ما را برد؛ ولی باز از پای ننشستیم؛ زیرا عملیاتی که در پیش است،  برای عزت اسلام خیلی مهم است و همه چشمان به همین عملیات است. کار عظیمی در پیش داریم.

    ...تنها امید ما بسیجی­ها فقط به خداوند و امدادهای غیبی اوست. بچه­ها همگی حالات عجیبی داشتند. ناله می­کردند و بر دهان­شان جمله "ان معی ربی سیهدین" نقش بسته است.»

    در بین خانواده و دوستان و آشنایان از اخلاق خوبی  برخوردار بود. برخورد محبت آمیز و توأم با احترامش در میان آنها زبانزد بود.

    بعد از اخذ دیپلم و موفقیت در کنکور سراسری در دانشکده علوم دانشگاه تهران مشغول به تحصیل گردید.

    او بارها در جبهه حضور داشت بی آنکه خانواده­اش مطلع باشند. و خانواده از طریق هم­رزمانش می­فهمیدند که او در کدام منطقه به سر می­برد.

    سید علی  در دانشگاه هم همراه با تحصیل، در انجمن اسلامی دانشگاه نیز فعال بود.

    او پس از آفریدن حماسه و رشادت های فراوان در عملیات­های متعدد، در عملیات کربلای (5) هم حضوری فعال داشت. به طوری که در خاطراتش می­نویسد:

    «بانگ عملیات کربلای (5) را می­شنوم؛ عملیاتی که دیشب با رمز "یا زهرا(س)" از شلمچه شروع شده بود.

    این­بار شلمچه مبدأ حرکت بزرگ و تاریخی رزمندگان اسلام بود.

    ای شلمچه شاهد باش! این حرکت بزرگ لشکریان اسلام را.

    شب عملیات کربلای(5) غواصان لشکر اسلام ، مسافت 4 کیلومتر را در آب سرد طی کرده بودند و میدان های مین و 60 رشته سیم خاردار را پیموده و با وجود شلیک سلاح­های سنگینی چون چهار لول و دو لول به خاکریز مقدم دشمن تاختند و لشکریان کفر را از بین بردند.

    ای قادر متعال!تو خود شاهد باش! ایثار این ایثارگران را که با قلم نمی­شود توصیف کرد.

    ما هم افتخار پیدا کرده­ایم امروز، که در این عملیات شرکت کنیم.

گروهان ما القائم از گردان 422 به عنوان خط شکن انتخاب شده است. بچه­ها واقعاً خوب عمل کرده­اند... »

    سرانجام سید علی در مرحله دوم عملیات کربلای (5) و در منطقه شلمچه دعوت حق را لبیک گفت و جمع شهدای غواص پیوست.